માતા બનવું એ દરેક સ્ત્રીના જીવનનો એક ક્ષણ હોય છે. જ્યારે તે ભાવનાત્મક રૂપે નાના પ્રાણી સાથે જોડાયેલ હોય છે. જો કોઈ બાળક જન્મે છે અને કોઈ અન્ય તેને લઈ જાય છે. તો માતાના હૃદયની શું હાલત હશે? તેના વિચારમાં આપણું મગજ કંપાય છે પરંતુ આ વિશ્વમાં એક એવો દેશ છે જ્યાં સરોગસી ફક્ત કાનૂની જ નહીં પરંતુ વ્યવસાયની જેમ ચાલે છે. તેમને ઉત્પન્ન કરનારી માતાની આંતરિક સંવેદનાને દૂર કરીને તેઓ ફેક્ટરીમાં બનાવવામાં આવે છે.
બેબી ફેક્ટરી ક્યાં ચલાવે છે:
રશિયાની નજીકનો દેશ યુક્રેન તેની સુંદરતા માટે જાણીતું છે. પરંતુ આ દેશમાં કેટલાક કદરૂપું તથ્યો પણ છે જે સાંભળવું મુશ્કેલ છે. કારણ કે બાળકો બનાવતા કારખાનાઓ અહીં ચાલે છે. જ્યાં કોઈ પણ બાળકનો વેપાર ફક્ત 40 લાખથી 42 લાખ રૂપિયામાં કરી શકે તેમ છે. આ બધું એટલા વ્યવસાયિક રીતે થાય છે કે કોઈ પણ માતા વિશે વિચારતો નથી જેણે તેને અથવા તેના 9 મહિનાના સંઘર્ષને જન્મ આપ્યો.
બ્રિટિશ દંપતી સરોગસીનો આશરો લે છે:
ભારત, નેપાળ અને બાંગ્લાદેશ સહિતના ઘણા દેશોમાં કઠોર પગલાં વચ્ચે, તેને યુક્રેનમાં કાયદેસર બનાવવામાં આવ્યો છે. તેથી તે યુગલો માટે સીધો સીધો રસ્તો છે જેને સંતાન નથી. ખાસ કરીને બ્રિટીશ દંપતી યુક્રેનમાં ચિલ્ડ્રન ફેક્ટરીમાંથી બાળકો લાવી રહ્યું છે. ડેઇલી મેઇલ જણાવે છે કે બિઆન્કા અને વિની સ્મિથને એક દંપતી દ્વારા તેમની સરોગસી અને બાળકોની ફેક્ટરીની આઘાતજનક હકીકત વિશે કહેવામાં આવ્યું હતું. તેમણે સેવાનો ઉપયોગ તેના જોડિયા બાળકો માટે કર્યો.
મહિલાઓ ચિલ્ડ્રન્સ ફેક્ટરી નહીં કહો:
આ દંપતીએ ડેઇલી મેઇલને જણાવ્યું હતું કે બ્રિટનમાં સરોગસીની મંજૂરી છે પરંતુ યુક્રેન એક એવો દેશ છે જ્યાં તે વ્યવસાયની જેમ ચાલે છે. યુક્રેનની બધી કંપનીઓ આ વ્યવસાયને સંગઠિત રીતે ચલાવે છે. તેના માટે પ્રમોશનલ વિડિઓઝ અને ઇવેન્ટ્સ ચલાવવામાં આવે છે. જેમાં બાળકો સાથે ખુશહાલ યુગલો જોઈ લોકો આકર્ષાય છે. દંપતી કહે છે કે વિડિઓમાં સરોગેટ્સની સારી સ્થિતિ બતાવવામાં આવી રહી છે. પરંતુ હકીકતમાં તેઓ કોઈપણ પ્રાણીની જેમ વર્તે છે.
બાળકની માતા, પ્રાણી નથી, સમજે છે:
બિયાન્કા અને વિન્નીએ કહ્યું કે તેઓ પણ તેમના સરોગેટ વિશે ખોટી માહિતી આપી હતી. તેઓને સ્વચ્છ અને સારા વાતાવરણમાં રાખવા જણાવ્યું હતું. તે આ કાર્ય માટેનો વલણ છે. જો કે તે જ્યારે બાળકના ડિલિવરી માટે પહોંચ્યો ત્યારે તેણે જાણ કરી કે મહિલાઓને ડિલિવરી પહેલાં ખૂબ જ ખરાબ પરિસ્થિતિમાં રાખવામાં આવી હતી. તેમને ઘરના લોકો સાથે વાત કરવાની છૂટ પણ નથી. ગરમીમાં પણ એ.સી. ઉપલબ્ધ નથી. તેઓને ખૂબ ગંદકીમાં રાખવામાં આવે છે. તેને આ કામ માટે 10 લાખ રૂપિયા વાર્ષિક મળે છે. છતાં પૈસા જે પ્રકારની માનસિક અને શારીરિક પીડા અને વેદના સહન કરે છે તેની તુલનામાં કંઈ નથી.
